Pozni početak - Marka Žvaka

U svojoj 59. godini, 16 godina posle poslednjeg albuma sa Portishead, Beth Gibbons je snimila svoj prvi solo album – Lives Outgrown. Ko je slušao makar samo antologijski album Portisheada Dummy, zna da je Beth Gibbons vlasnica jednog od najprepoznatljivijih, najlegendarnijih vokala u čitavoj popularnoj muzici. Njen forte (da ne kažem gas, kako danas govore mladi) je uvek bio vokal prepun emocija i sva ta ranjivost koja se prelivala sa svake pesme pomenutog albuma Dummy prisutna je i na Lives Outgrown. Ali, sve je muzički složenije, drugačije, zrelije – Lives Outgrown je jedan od onih albuma koji velikani snimaju pred kraj svoje karijere; teme su dakle – strah od starenja, smrti; nema više ljubavnih tragedija, ali zato ima ljubavi koja više nije kao nekad; ima shvatanja težine života, ima mnogo dubokih, mračnih misli. Lives Outgrown je album koji se ne sluša lako; u njemu nećete naći dobro raspoloženje i životni optimizam – naći ćete složne orkestracije u produkciji James Ellis Forda i Lee Harrisa (Talk Talk, sa čijim se članovima putevi Beth Gibbons ne ukrštaju prvi put). Lives Outgrown je album jedne delikatne lepote, za koju je potrebna pažnja, složenih aranžmana, gde su upotrebljeni razni instrumenti. I ako na albumu ima par singlova, na njemu nema hitova. Samo gotovo umorno, melanholično svođenje računa i zapitanost nad životom. I sve to je fenomenalno, jer tako peva Beth Gibbons, umetnica i perfekcionista koja izgara kada uzme mikrofon u ruke. Obavezno slušati, više puta.

čitav album na jućubu

Beth Gibbons – 3voor12 live at Artone Studios